Η βελτίωσητης θέσης των γυναικών, η συνεχής επαγρύπνηση έτσι ώστε να προβλέπονται και ναπρολαμβάνονται οι νομοθετικές εκείνες αλλαγές που είναι ικανές να βλάψουνμακροχρόνια τις γυναίκες, ο σεβασμός για τη διαφορετικότητα είναι κάποιες απότις κυριαρχικές θέσεις του σύγχρονου φεμινιστικού κινήματος.

Οισυζητήσεις, σε παγκόσμιο επίπεδο, σχετικά με την εκπροσώπηση των γυναικών στηδιαδικασία λήψης αποφάσεων τις τελευταίες δεκαετίες είναι πολλές καιαξιοσημείωτες. Πολλά έχουν γραφτεί στον επιστημονικό κόσμο και διάφορεςπροτάσεις έχουν γίνει από διεθνείς οργανισμούς για την επίλυση αυτού τουζητήματος. Οι γυναίκες σήμερα κάνουν ολοένα και περισσότερο την παρουσία τουςαισθητή. Μερικές από αυτές που αξίζει να αναφερθούν είναι η Νάνσι Πελόζι, η ΓκρέταΤούνμπεργκ, η Τζασίντα Άρντερν, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η Καμάλα Χάρις καιπολλές άλλες αξιόλογες γυναίκες οι οποίες συμβάλλουν θετικά τόσο στην πολιτικήόσο και στην οικονομία. Είναι προφανές λοιπόν ότι για να έχουμε έναισορροπημένο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα χρειαζόμαστε εξίσουγυναίκες και άντρες. Ωστόσο, λίγη προσοχή έχει δοθεί στην εκπροσώπηση τωνκυπρίων γυναικών στον πολιτικό φάκελο ή οποίες παραμένουν στην μειονότητα.

Η ισότητατων φύλων υπήρξε βασική αρχή της ΕΕ από τότε που η Συνθήκη της Ρώμης εισήγαγετην αρχή της ίσης αμοιβής για άνδρες και γυναίκες το 1957. Χρησιμοποιώντας τηνομική βάση που παρέχουν οι Συνθήκες, η Ένωση εξέδωσε δεκατρείς οδηγίες για τηνισότητα των φύλων από τη δεκαετία του 1970 . Αυτά έχουν διασφαλίσει, μεταξύάλλων, ίση μεταχείριση όσον αφορά την πρόσβαση στην εργασία, την κατάρτιση, τιςπροαγωγές και τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ίσων αμοιβών καιπαροχών κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και εγγυημένα δικαιώματα για γονική άδεια.

Έχουμεπολλούς λόγους να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ισότητα. Στην τρέχουσαπολιτική ατμόσφαιρα στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να υιοθετήσουν μιασταθερή στάση για την ισότητα των δυο φύλων θέτοντας την ως προτεραιότητα, αποδεικνύονταςέτσι τη δέσμευσή τους στις αξίες και αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε η ΕΕ.

Ταστερεότυπα και οι κοινωνικές προκαταλήψεις  που υπάρχουν αναφορικά με το φύλο στηνκυπριακή κοινωνία,  ενισχύουν τονδιαχωρισμό μεταξύ των ρόλων ανδρών και γυναικών στην κυπριακή κοινωνία  όπου ο καθένας πρέπει να συνεισφέρει (δημόσια/ ιδιωτική σφαίρα). Αυτά τα στερεότυπα παράγονται, αναπαράγονται καισυντηρούνται μέσω γενικών μέσων που είναι υπεύθυνα για την πολιτιστικήπαραγωγή, παρουσιάζοντας τις γυναίκες στα μάτια της κοινωνίας αποκλειστικά ωςμητέρες / γυναίκες, επιφανειακές και ανίκανες. Οι γυναίκες αναμένεται ναεκπληρώσουν μόνο τα καθήκοντά τους και τους ρόλους τους, αλλά αποθαρρύνονται,και πιστεύουν πως είναι ανίκανες να ηγηθούν ή / και να διεκδικήσουν το αξίωμάτους.

Οι γυναίκεςπου βρίσκονται ήδη στον πολιτικό κόσμο δυσκολεύονται να ισορροπήσουν ανάμεσαστην εργασία και την οικογένεια υπό την επήρεια διαφόρων παραγόντων. Λόγω τηςέλλειψης κρατικών υποδομών στην Κύπρο που μπορούν να παρέχουν υποστήριξη στηφροντίδα των παιδιών, οι γυναίκες αποθαρρύνονται να ασχοληθούν με την πολιτικήκαι να επιδιώξουν υψηλότερες θέσεις που αποτελούν έμμεση διάκριση. Η απουσίαεργαλείων και υποστήριξης τις αναγκάζει να αποφύγουν την πολιτική. Τα κοινωνικάκαι πολιτιστικά εμπόδια είναι τα πιο ισχυρά και πιο δύσκολα να εξαλειφθούν.Παρόλα αυτά έχουν αποδείξει πως με υπομονή, επιμονή και τόλμη μπορούν νααγωνίζονται καθημερινά για να αλλάξουν πράγματα και νοοτροπίες προς όφελος τουτόπου και των πολιτών.

Την τελευταία δεκαετία αυξάνεται σταθερά το ποσοστό των γυναικών πουκατέχουν ηγετικές θέσεις σε πολιτικά θεσμικά όργανα και στη δημόσια διοίκηση σεόλη την ΕΕ. Το 2019, με βαθμολογία 56,3στα 100, η Κύπρος καταλάμβανε την 20ή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) στονΔείκτη Ισότητας των Φύλων. Η βαθμολογία της είναι κατά 11,1 μονάδες χαμηλότερηαπό τη βαθμολογία της ΕΕ.

Τι πρέπει ναγίνει και ποια θα πρέπει να είναι η θέση της γυναίκας στην πολιτική;

·     Ίσησυμμετοχή σε ανεπίσημα δίκτυα.

·     Ίσηεκπροσώπηση σε ηγετικές θέσεις και σε χαρτοφυλάκια που σχετίζονται με τις βασικές κρατικές λειτουργίες,όπως η άμυνα, η δικαιοσύνη και η εξωτερική πολιτική, ενώ οι γυναίκεςαναλαμβάνουν κυρίως υπουργεία με κοινωνικοπολιτιστικές λειτουργίες, ενισχύονταςμε αυτό τον τρόπο το στερεότυπο ότι είναι πιο κατάλληλες για τομείς όπως ηπαιδεία, η υγεία και ο πολιτισμός.

·     Ίσηιεράρχηση σε πολιτικά κόμματα.

·     Παρακίνησηπερισσότερων νέων γυναικών μεμια ευρύτερη σειρά στοχοθετημένων κινήτρων, όπως δημόσιες συζητήσεις,εκστρατείες ευαισθητοποίησης, καθώς και μεγαλύτερη διαφάνεια στις πρακτικέςπροσλήψεων και επαγγελματικής εξέλιξης, που είναι σημαντικά για την πρόοδο στονσυγκεκριμένο τομέα.

·     Τακτικήπαρακολούθηση, ίσως από μια ανεξάρτητη επιτροπή, των εξελίξεων και νααξιολόγηση της επιτυχίας των πρωτοβουλιών.

·     Εξέτασηόλων των εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες ως πολιτικοί σε όλα τα στάδιατης σταδιοδρομίας τους και ανάπτυξη νέων μέτρων για την αντιμετώπιση τους.

Η κυπριακή κοινωνία θα πρέπει να εκμεταλλευτείτις ικανότητες των γυναικών στην πολιτική. Επιπλέον, οι πολιτικές δημιουργούνταικαι θα συνεχίσουν να δημιουργούνται από υπερεθνικούς οργανισμούς που στοχεύουνστην ισότητα των φύλων. Το ερώτημα είναι πώς αυτοί οι οργανισμοί μπορούν ναδιασφαλίσουν και να πιέσουν περισσότερο για ένα σύστημα ισότητας των φύλων σεμια κοινωνία που είναι ιδιαίτερα παραδοσιακή όπως η κυπριακή κοινωνία.

Οι πολιτικές και νέες πρακτικές δεν μπορούν ναλειτουργήσουν αν δεν εξαλειφθούν τα διάφορα φυλετικά στερεότυπα, νακαλλιεργηθεί  η ισότητα των φύλων και ναεκπαιδευτούν τα άτομα και τα πολιτικά κόμματα σχετικά με τα οφέλη από τηναξιοποίηση των θετικών στοιχείων και των δύο φύλων, προκειμένου να προχωρήσουνοι κοινωνίες.

Χαιρετίζουμε τουςπρόσφατους διορισμούς γυναικών σε σημαντικά πολιτειακά αξιώματα στην Κύπρο καιελπίζουμε να δούμε περισσότερους διορισμούς σε πολιτικά και άλλα αξιώματα στομέλλον